Dag 10: Laatste dag / terugreis
Ik zit nu inmiddels in de trein terug van Schiphol naar huis.
Vanochtend (donderdag nog in LV) werd ik om 09:00 wakker. Dus een goede nachtrust gehad. Omdat ik $50 resortcredit heb gekregen, ben ik maar eens een keer in Bellagio zelf gaan ontbijten. Bij de patisserie, dat is waar ook de grootste chocoladefontein ter wereld is.
Ik had een heerlijk ontbijt met een breakfast croissant (met 2 eieren en spek) en crepes met caramelsaus en slagroom en een koffie en chocomel...heerlijk, maar eigenlijk teveel.
Na het ontbijt ben ik mijn spullen gaan inpakken en uitgecheckt via de TV, erg handig.
Nog enkele kadootjes gaan kopen en nog eens de Strip op neer gereden.
De auto volgetankt en ingeleverd, dat gaat altijd zo snel, je bent binnen een minuut alweer weg daar. De shuttlebus stond ook net klaar om naar het vliegveld te rijden, dus het ging allemaal erg vlotjes. Vanuit de shuttlebus nog een laatste blik op de Strip.
Bij de security was het erg rustig, maar voor mij duurde het iets langer, zowel mijn rugzak als mijn trolley werden binnenste buiten gekeerd en er werd met een geurapparaatje van alles gecheckt op drugs. Toen mocht ik weer puzzelen om alles er in te krijgen.
Onderweg naar de gate nog even mijn laatste 20 dollar in een gokautomaat gedaan en....ik heb er 50 dollar van gemaakt, leuk voor de volgende trip!
Het vliegtuig stond al 1,5 uur voor vertrek aan de gate.
Precies volgens schema zijn we vertrokken en de piloot riep al om dat de wind gunstig stond en we dus 50 minuten eerder zouden aankomen op Schiphol. Het was een fijne vlucht en ik heb een paar dutjes kunnen doen gelukkig.
Eenmaal op Schiphol zag ik op de NS-app dat er een verstoring was tussen Utrecht en Den Bosch, dus een vertraging van een uur, Ben ik mijn voorsprong weer kwijt.
Nu nog een klein uurtje en dan: Home Sweet Home!
Bedankt voor het lezen van mijn verslagen en de reacties...tot de volgende reis...april/mei??
Greetings
Henny
Dag 9: Las Vegas
Gisteren het plan bedacht om vandaag niet de hele dag aan zwembad te gaan liggen, maar toch om iets te gaan zien. Ook is het zonde om de hele dag de Mustang in de garage te laten staan, daarom ben ik naar Death Valley gereden om daar van alles te gaan bekijken. Dubbel voordeel is dat ik lekker kon scheuren met de auto en dat het nu in oktober mogelijk is om daar wandelingen te doen, die ik nog nooit heb kunnen doen ivm de enorme hitte. De rit van Las Vegas naar Death Valley is zo'n 200km.
Ik werd om 07:30 wakker en om 08:00 reed ik de parkeergarage van Bellagio uit. De Strip stond helemaal vast, want er zijn flinke voorbereidingen aan de gang voor de Formule1 volgende maand. Eenmaal uit de drukte, ben ik gestopt bij een tankstation voor een grote beker koffie en een broodje.
De weg naar Death Valley is vooral lange rechte wegen met naast je aan beide zijden woestijn.
In Death Valley als eerste Zabriski uitkijkpunt bekeken. Erg mooi die grillige bergen en de verschillende kleuren.
Vervolgens doorgereden naar de zandduinen. Hier al vaker geweest, maar nog nooit langer dan 2 minuten buiten de airco van de auto geweest, nu dus wel. Zelfs een flink stuk de duinen ingelopen. En ook letterlijk INgelopen, want ik zakte een keer zo diep weg, dat mijn hele schoenen vol met het fijne zand zaten.
Een stukje verder ligt de afslag naar Mosaic Canyon, een korte, maar mooie wandeling. De weg hier naartoe is 2mijl onverhard, maar de Mustang heeft het prima gedaan. De wandeling was erg mooi.
Toen weer dezelfde weg terug naar het begin van het park en de Artist Drive gedaan: dit is een eenrichtingsweg van 9 mijl en deze komt langs Artist Palette, een heel kleurrijk berglandschap.
Na deze rit de laatste stop in Death Valley: Golden Canyon. Deze wandeling heb ik slechts een klein stukje gedaan, want ik kreeg weer beetje last van mijn knie. Maar het stukje wat ik gelopen heb, was weer zeer de moeite waard.
Toen aan de terugweg naar Las Vegas begonnen. Onderweg in Pahrump bij Sonic, een drive-in keten iets gegeten. Hier stonden ook tafels buiten en dus heb ik daar heerlijk kunnen zitten en eten. Ik had een dikke caramel milkshake genomen....daar had ik nog de helft van op mijn kamer in Las Vegas...zo dik was ie en de beker was van soort piepschuim die hem ook zo lang koud hield.
Mijn plan was om nog te gaan zwemmen, maar geen puf meer en dus mijn kamer op en beetje TV gekeken en dadelijk nog even in badje liggen relaxen. Morgen alles inpakken en richting vliegveld.
Ook nog even van mijn uitzicht vanuit mijn kamer genoten trouwens.
Dag 8: Las Vegas
Vanmorgen nog een tijdje op mijn balkon gezeten om te genieten van het uitzicht en het Las Vegas onder me dat langzaam steeds meer op gang kwam.
Daarna uitgecheckt en naar het Outlet Centre North gereden. Daar gezocht wat Angel me had gevraagd om mee te nemen, maar niet gevonden helaas. Wel iets anders kunnen vinden gelukkig. Vlakbij de ingang van de parkeergarage van het Outlet staat dit bijzondere gebouw trouwens.
Hierna ben ik richting het Car Rental Centre gereden om mijn auto terug te brengen en een andere op te halen. Ik had bij Hertz namelijk 2 gratis dagen autohuur gespaard met eerdere huur bij Hertz, dus had ik een week de Chevrolet Tahoe via Dollar en daarna 2 dagen een auto bij Hertz. Voordat ik voor de auto's ging, eerst nog even bij de McDonalds gezeten om PSV te gaan kijken, echter was de wifi niet sterk genoeg en dus maar via de radio geluisterd, dat ging prima...ook met PSV, want toen ik in de rust wegging voor de auto's stonden we met 0-1 voor!
Ik ben eerst bij Hertz de nieuwe auto gaan halen. Ik kon de andere buiten even parkeren. Bij Hertz stond werkelijk niks wat interessant was en dus heb ik een greeter aangesproken of er geen Ford Mustang vrij zou komen. Ik moest even meelopen en er stonden er 3 klaar om gewassen te worden. Ik een witte aangewezen en na 5 minuten kwam ie de witte Mustang brengen. Intussen was het bij PSV 1-1 geworden trouwens, maar best een redelijk resultaat. Daarna met de Mustang naast de Tahoe geparkeerd en mijn spullen uit- en ingeladen.
Na even te hebben gespeeld, ging ik op weg naar mijn laatste hotel The Bellagio.
Mooie kamer gekregen op de 15e etage, met view op de fonteinen.
Na mijn spullen op de kamer te hebben gezet, meteen mijn zwemshort aan en richting zwembad(en) gegaan. Wat een genot om in Oktober nog lekker in 30 graden in het zonnetje te liggen! Ook van de hottub werd natuurlijk weer lang gebruik gemaakt.
Na het zwemmen lekker iets gaan eten bij Domino's. Bedoeling was om het in de auto op te eten, maar deze vestiging had ook zitplaatsen en dus rustig kunnen eten daar. Nou rustig...er waren nogal wat wazige figuren binnen en buiten, maar ik liet mijn pizza er niet minder door smaken haha.
Volgende stop was Freemont Street. Hoort bij mij steevast bij een verblijf in Las Vegas. Ditmaal stond het veel in het teken van Haloween. Ik gok nooit veel, maar in dit gedeelte staan gokkasten die ik ken van het Facebook-spel MyVegas en diaar dus op gespeeld met als resultaat $50 winst.
Vervolgens was het tijd om richting hotel te gaan en te gaan slapen. Maar eerst ben ik nog even door het Bellagio Conservatorium gelopen, dat geheel in het teken staat van de herfst...zooo mooi gemaakt.
Dag 7: Williams - Las Vegas
Vannacht heel goed geslapen. Ondanks een onderbreking om 05:55…toen ging ineens de wekker. Deze had de vorige gast natuurlijk ingesteld. En na 9 minuten ging ie weer, had ik dus op snoozen gedrukt, toen maar abrubt de stekker eruit getrokken. Om 08:00 werd ik wakker en ben ik direct gaan douchen en ontbijten. Volle ontbijtzaal, maar ik kon bij een Duits stel aan tafel zitten, nog gezellig gekletst en hun wat tips kunnen geven.
Daarna inpakken en wegwezen, eerste stop die ik gepland had was Seligman, een toeristisch dorpje op Route66. Velen vinden het te toeristisch, maar ik vind het vooral fotogeniek hier.
Daarna via de lange, beetje saaie I40 richting Kingman en daar even de tank weer volgegooid.
Op GoogleMaps vervolgens Oatman ingegeven en karren maar…dat ging goed totdat Maps mij een “kleinere” afslag gaf. Hier stond niks aangegeven, was gewoon een woonwijk. Ik dacht dat het wel een kortere weg was, omdat ik had getankt aan de rand van Kingman, en dat ik weer snel op de grote weg zou uitkomen. Nog een paar afslagen gehad en toen stuurde Maps mij een onverharde weg op van 8,9 mijl (14km).
De eerste 6 mijl gingen prima, maar daarna, wat een drama! De weg werd smal, erg smal, kuilen, grote keien en af en toe moest ik zo scheef rijden in de berm dat ik het gevoel dat mijn auto bijna om zou vallen. Maar uiteindelijk heb ik de verharde weg weer bereikt.
De weg naar Oatman is heel mooi. Het is een slingerweg over een bergpas, met veel haarspeldbochten en mooie vergezichten.
Oatman staat vooral bekent om het feit dat hier veel ezels rondlopen over straat. Ik vind het altijd supergezellig hier. Ik was nog even bij een winkeltje gaan kijken waar ik 2 jaar geleden in de achtertuin een enorme schildpad op mocht tillen. En ja hoor, hij was er nog steeds!
Toen ik door de hoofdstraat liep, zag een man een ezel innig knuffelen en beide genoten ervan. Ik ging er naartoe en heb een tijd met die man staan kletsen. Hij komt blijkbaar enkele keren per maand naar Oatman en kent veel ezels, maar met deze (Donny) heeft hij een speciale band en dat was te zien. Ik mocht Donny ook even knuffelen.
Na Oatman stond eigenlijk een stop gepland bij een hotel in Laughlin waar ik altijd fijn in de hottub heb gelegen, maar dat heb ik maar overgeslagen en direct door gereden naar Las Vegas. Onderweg in het gehucht Searchlight nog even bij McDonalds gestopt voor een flinke lunch en een heerlijke Caramel Frappe.
Deze weg naar Las Vegas gaat dwars door de woestijn en is kaarsrecht en vooral saai, totdat je eenmaal Las Vegas in beeld krijgt.
Het was midden in de spits, maar ik heb prima kunnen doorrijden en bij hetzelfde hotel als aan het begin van de vakantie, The Cosmopolitan, kunnen inchecken. Ditmaal voor slechts 1 nachtje en dus vertelde ik gisteren al tegen Ilse dat ik deze keer niet eens om een upgrade zou gaan vragen. Heb ik dus ook niet gedaan…maar wel gekregen en wat voor een! Of ik al eens in een “wrap around suite” geslapen had? Nee dus, maar nu wel!
Een balkon , nou eigenlijk2 aaneensluitend, met uitzicht op de fonteinen en om de hoek uitzicht op de gehele Strip. Ik heb een woonkamer, een bar, een badkamer met een ruim bad en grote inloopdouche, 2 wastafels en een toilet en nog een badkamer met een douche en toilet. Ik voel me net een koning hier.
Ik ben nog niet meer gaan eten, wil optimaal van de kamer genieten, net lekker in bad geweest en gedoucht. Ik ga dadelijk nog op het balkon van het geweldige uitzicht genieten!
Dag 6: Page - Grand Canyon - Williams
Vanochtend werd ik wakker met nog steeds erg veel pijn/last van mijn linkerknie. Ik dacht dat het na een nacht rust misschien over zou zijn, maar helaas. Dat wordt dus geen wandeling in de Grand Canyon vandaag. Niet getreurd verder, het zonnetje scheen weer mooi en het ontbijtje smaakte prima en dat onder het genot van een mooi uitzicht.
Na het uitchecken ben ik naar The New Wave gereden. Ik ben al vaak in Page geweest, maar dit nog nooit bezocht, terwijl het 3 kilometer buiten Page ligt en een klein stukje dirtroad. Het was er mooi en heb mooie plaatjes kunnen schieten.
Je kunt er vrij rondlopen en klimmen, maar op een gegeven moment kreeg ik teveel last van mijn benen. Dus heb ik niet het hele gebied kunnen bekijken, maar dat komt nog wel een andere keer. Terug naar Page weer over de Glenn Canyon Dam gereden en even gestopt voor foto's.
Voor de rit naar de Grand Canyon nog snel even bij de Walmart naar binnen geweest voor nieuwe drank te kopen. Het is trouwens koud, vanochtend gaf de auto 6 graden aan. Maar goed dat ik na vandaag weer richting de warmte ga...Las Vegas 30graden!
Ik heb niet de snelste weg gekozen naar Grand Canyon , maar wel de mooiste. Lekker muziekje op...heerlijk rijden zo!
Eenmaal aangekomen bij de Grand Canyon kon ik zo doorrijden, geen enkele rij bij de ingang, dat is ook weleens anders geweest. Aangezien ik mijn geplande wandeling niet ging doen, was mijn plan om maar gewoon bij zoveel mogelijk uitkijkpunten te stoppen en de Grand Canyon te bekijken. Het was erg rustig, ondanks dat het zondag was. Zelfs geen bussen met Aziaten gezien!
Zoals zo vaak gezegd wordt met foto's: je kunt de grootsheid niet vastleggen...
Na de Grand Canyon was het nog een uurtje rijden naar Williams, mijn overnachtingsplaats.
Na het inchecken, meteen zwembroek aangetrokken en 1,5 uur in het zwembad en dan voor namelijk in de hottub gelegen.
Ik was erg moe en ben zelfs niks meer gaan eten, dus lig ik nu lekker onder de warme dekens en ga ik nu zo slapen.
Morgen weer richting de warmte...fijn vooruitzicht!
Dag 5: Kanab - Page
Het was me een dagje wel!
Ik werd om 08:00 wakker en hoorde het al: regen! Meteen de TV aangezet met de weer-zender en daar voorspelde ze dat het in Page, waar ik 2 wandelingen had gepland, tot 10:00 zonnig zou zijn en daarna kans op onweer en regen. Naar de wandelingen was het nog 1,5 uur rijden, dus dat werd spannend.
Eerst maar een ontbijtje gehaald...ja gehaald. Ze hadden geen zitplaatsen bij het ontbijt, dus alles op een dienblad en op de kamer opgegeten en ik moet zeggen dat het me super gesmaakt heeft. Vooral de koffie was heerlijk.
Na alles ingepakt te hebben, eerst nog de tank volgegooid voor de eerste keer deze trip.
Daarna op weg richting Page. Het was inmiddels gestopt met regenen en in de verte zag ik opklaringen. Dat beloofde veel goeds, maar tegelijkertijd dacht ik: ja, tot 10:00 zeker haha.
Onderweg de mooiste uitzichten en vlakbij de afslag naar de noordzijde van de Grand Canyon werd het landschap ineens wit: sneeuw!!
Eenmaal de berg afrijdend werd het warmer en warmer en de sneeuw verdween en maakte plaats voor de voor mij bekende beelden. Mooie vergezichten, lange rechte wegen en hele mooie rotspartijen.
Onderweg heb ik nog een paar keer met de drone gevlogen en mooie plaatjes geschoten.
Hoe dichterbij Page, hoe mooier het werd.
Uiteindelijk, na vele foto-stops, kwam ik aan bij het begin van de Cathedral Wash Trail, de eerste die ik ging lopen.
Ik zal alvast verklappen: dit is ook de enige trail geworden! Het was ZWAAR en ik durf het bijna niet te zeggen: ook soms gevaarlijk. Dit is normaal geen gevaarlijke wandeling, maar omdat het afgelopen dagen zo geregend heeft, is de rivierbedding(de wash) geen zand, maar modder en veel waterpoelen. Normaal kun je bijna de gehele wandeling door deze bedding lopen, maar nu dus niet. Dit betekent dat je soms hoog aan de zijkant moet lopen/klimmen, links of rechts moet je zelf uitzoeken en soms kun je dan ineens niet verder en moest je dus de andere kant hebben. Ik ben 2x gevallen en heb nu zeer pijnlijke knieen, dus of ik morgen nog de wandeling in de Grand Canyon ga doen is nog maar de vraag. Maar uiteindelijk heb ik het eindpunt , de Colorado River gehaald en het was PRACHTIG. Ik zou het niet meer over doen in deze omstandigheden, maar ik hoop komend voorjaar met Ilse deze nog eens te doen, maar dan zonder de modder. Onderweg trouwens maar 3 mensen tegengekomen en een stel met 2 honden, die na mijn verhaal rechtsomkeer maakte en hem niet gingen lopen. Ik kwam een park ranger tegen toen ik bijna bij de auto terug was en die zei dat ie me niet had laten gaan, omdat ik alleen was en dus geen hulp bij sommige punten. Eind goed, al goed...I made it! Zie de foto's hieronder...ik heb er achteraf zooo van genoten.
Na dit avontuur was de 2e wandeling geen optie meer en dus reed ik richting page, naar mijn hotel. Wel nog even gestopt bij de Navajo Bridge over de Colorado River.
Eenmaal ingecheckt, bleek het zwembad van het hotel niet meer in gebruik te zijn en dus ben ik bij de buren, een ander hotel gaan "hottubben"....dat was eindelijk Genieten...met een hele grote G.
In dit hotel ben ik vaker "illegaal" gaan zwemmen als ik in Page was. Er was niemand dus er heeft ook niemand last van gehad.
Daarna lekker gaan eten en nu dadelijk oogjes dicht.
Dag 4: St.George - Zion NP - Kanab
Vanmorgen werd ik om 07:00 wakker en ben na het douchen meteen gaan ontbijten. Toen ik de kamer uitliep zag ik dat het al geregend. Het was nu nog erg bewolkt.
Het ontbijt was verrassend goed, met oa scrambled eggs, geroosterd brood en zelf gebakken wafels. Ook de koffie heeft goed gesmaakt. Na het ontbijt mijn spullen ingepakt en even naar de Walmart gegaan om een regen-poncho te kopen, want er was flink wat regen of misschien zelfs wel sneeuw voorspeld. Ik wou me niet laten kisten en Angel's Landing tot aan Scout Outlook lopen...regen of geen regen! Terug bij het hotel om mijn spullen op te halen en uit te checken, kwam er al een beetje zon door de bewolking.
Tegen 10:00 reed ik weg en hoe dichter ik bij Zion kwam, hoe mooier de omgeving werd.
De oostelijke ingang van Zion ligt aan de rand van het dorp Springdale en in het dorp was het al erg druk. Voor de ingang heb ik een klein half uur in de rij gestaan. Een parkeerplek vinden is altijd een groot probleem, maar na 3x de parkeerplaats rondgereden te hebben, had ik een tactiek bedacht: zodra ik mensen vanaf het visitor centrum af zag lopen, heb ik ze gevraagd of ze weg gingen met de auto. het 2e koppel ging inderdaad weg. Ik zei tegen hen, stap maar bij mij in en dan rijden we naar jullie auto. Zo kon ik hun parkeerplek vervolgens innemen!
Direct na de brug begint de wandeling, eerst nog een stukje vlak langs de rivier, maar al snel gaat het flink omhoog. Er zijn flink wat steile switchbacks en je ziet dan ook veel mensen puffen en uitrusten.
Na een tijdje hier te hebben rondgehangen was het weer tijd om terug te keren. Ik sprak hier trouwens een stel uit Florida van 87 en 91 jaar, respect voor deze prestatie!
Naar beneden gaat een stuk sneller. Eenmaal beneden nog even naar de rivierbedding gelopen.
Daarna de brug weer over en de shuttlebus naar het visitor centrum kwam net aanrijden, dus dat was wel even lekker.
Het was nog 3 kwartier rijden naar Kanab, mijn overnachtingsplaats. Het is hier echt koud, de auto gaf aan dat het 43F was, dat is 6 graden!! Dat heb ik in al mijn trips nog nooit meegemaakt. Dus ben ik na het eten maar lekker onder de dekens gekropen en ga ik vroeg slapen.
Dag 3: Las Vegas - Valley of Fire - St.George
Ik had mijn wekker gezet op 07:30 zodat ik op tijd in Valley of Fire zou aankomen. Op de planning stond de wandeling naar de Fire Wave. Deze wandeling waren dit jaar afgesloten van 15 mei tot 30 september vanwege de hitte. Dus vroeg beginnen in plaats van midden op de dag is geen slecht idee.
Van Las Vegas naar VoF is een klein uur rijden. Eenmaal buiten Las Vegas ben ik bij een tankstation gestopt om een koffie te halen. In dit tankstation,dat in een uitgestorven gebied ligt, zat een enorme slijterij, een smoke-store, een firework-store , een half casino en een regulier tankstation/ supermarkt. De koffie was heerlijk!
Aangekomen in VoF moest ik $15 entree betalen, want de Nationale Parkenpas is hier niet geldig, dit is een State Park. Deze $15 is het meer dan waard. Als eerste heb ik de kleine scenic route gereden rond campground, erg mooie uitzichten hier.
Volgende stop was de parkeerplaats van de Fire Wave trail. Dit blijkt een populaire trail te zijn, want de parkeerplaats stond nagenoeg vol. Onderweg toch bijna niemand tegengekomen. Ik heb de wandeling van Seven Wonders aan deze wandeling toegevoegd en daar heb ik totaal geen spijt van. Het was werkelijk een geweldige wandeling met enig klimwerk en smalle passages, erg leuk om te doen..en vooral erg mooi om al die mooie kleuren en vormen van de rotsen te zien. Ik hoop dat de foto's het allemaal een beetje duidelijk maken.
En hieronder is ie dan: Fire Wave
Na deze wandeling ben ik nog even gestopt bij Elephant Rock, een rots in de vorm van een....
Hier rij je dan ook meteen het park uit en dus kon ik koers zetten naar mijn hotel in St-George, dit was nog 90 mijl rijden, dus zo'n1,5 uur. Onderweg nog even gestopt voor een lunch.
Rond 15:00 kwam ik aan in mijn hotel en daar stond op de balie al een bord met de mededeling dat de hottub gesloten was vanwege onderhoud. De zoveelste keer dat ik dat meemaak. Een flinke tegenvaller ,maar het positieve was dat het zwembad wel gewoon open was. Daar dus maar even ingedoken.
Na even op bed te hebben gelegen , heb ik een pizza besteld bij Domino's, welke op 5 minuten lopen van het hotel ligt.
